Terapia z udziałem psów-metody pracy, problemy, informatorium dziedzinowe

Majka

Witam
Na wstepie:Stwardnienie rozsiane (Sclerosis Multiplex - SM) to
choroba CUN polegajšca na destrukcji i ubytkach mieliny - substancji
izolacyjnej, otaczajšcej włókna nerwowe. Brak tej substancji powoduje
ze nie ma mozliwosci skutecznego przewodzenia impulsów nerwowych.
Uklad odpornosciowy pacjenta nagle zamienia sie w agresora i atakuje
i niszczy wlasna mieline.
SM dotyka (wedlug danych WHO) ludzi zyjacych w bardzo dobrych
warunkach. Czesciej choruja kobiety i rasy bialej, w przedziale
wiekowym 20-40.
Objawy choroby: oczoplšs, zaburzenia widzenia lub tzw. "pijany
chód". Pacjent nie jest w stanie kontrolować własnego ciała. Objawy
pojawiajš się rzutami, wiec czestolekarze djagnozuja załamanie
nerwowe.
Leczenie: stosowanie srodkow obnizajacych napiecie spastyczne.
I najwazniejsze dla nas ;aktywnosc ruchowa, kontakt z ludzmi i
bliskimi.

WSZYSTKIE CWICZENIA MUSZA BYC WYKONYWANE PRZEZ FOZIOTERAPEUTE, MY
JESTESMY TYLKO PRZEWODNIKIEM PSA, ktory z nasza pomoca zajmuje
odpowiednie miejsce:

Cwiczenie I
POZYCJA WYJCIOWA - dłonie oparte z tyłu głowy, łopatki cišgnięte,
łokcie ustawione szeroko
1.wyprost w bok ręki prawej pies po prawej stronie dostaje smaczka.
2.powrót do pozycji wyjciowej
3.wyprost w bok ręki lewej pies po lewej stronie dostaje smaczka
4.powrót do pozycji wyjciowej
Prawidłowy oddech, pacjent może dodatkowo spojrzeć w kierunku
wyprostowanej ręki skręcajšc głowę - wtedy jest jednoczenie
ćwiczenie koordynacyjne, a zarazem reka ze smaczkiem staje się
targetem.

Cwiczenie II
POZYCJA WYJCIOWA - ramiona oparte na biodrach
1.wyprost lewej ręki w górę wdech- polecenie dla psa, "siad"
2.skłon tułowia w prawo wydech- smaczek psu
3.pogłębienie skłonu tułowia w prawo j.w.
4.powrót do pozycji wyjciowej - wdech

To samo ćwiczenie wykonujemy na zmianę w drugš stronę, tj.pacjent
unosi w górę prawš rękę i wykonuje skłon tułowia w lewo. Cały czas
oddycha

Cwiczenie III
POZYCJA WYJCIOWA - siad (na krzele z oparcie, wózku)
1.wznoszenie kończyn górnych bokiem w górę - wdech pies przechodzi
pod nogami, przewodnik ustawia psa z przodu pacjenta
2.opuszczanie kończyn górnych w dół z lekkim skłonem tułowia w przód -
wydech rozchylonymi ustami podanie psu smaczka

Cwiczenie IV
Potrzebne dwa psy, lub jeden
POZYCJA WYJCIOWA - siad, kończyny górne odwiedzione do kšta 90,
łokcie zgięte pod kštem 90, przedramiona skierowane ku górze.
1.skręt tułowia w prawo z utrzymaniem głowy na wprost - wdech pies
dostaje smaczka
2.powrót do pozycji wyjciowej - wydech
3.skręt tułowia w lewo z utrzymanie głowy na wprost - wdech pies
dostaje smaczka
4.powrót do pozycji wyjciowej - wydech
Ćwiczenie ma za zadanie polepszyć koordynacje ruchowš.

Cwiczenie V
POZYCJA WYJCIOWA - siad, ręce wycišgnięte w bok w prawš stronę
1.przemach przodem prostych ramion z prawej strony na lewš stronę -
wdech rzucenie smaczka psu
2.powrót do pozycji wyjciowej (przemach prostych ramion przodem do
lewej strony do boku prawej strony)
UWAGA: Ćwiczenie to pacjent powinien wykonac dynamicznie, wykonujšc
jak największy zamach ramionami. Można zastosować rzucanie piłeczki
psu i poczekanie w pozycji wymachu na zaaportowanie jej.

Cwiczenie VI
POZYCJA WYJCIOWA - siad, ramiona wyprostowane z tyłu, dłonie
splecione za oparciem krzesła
1.wyprost prostych ramion w tył (wdech) - pacjent stara się utrzymać
te pozycję przez 3 sekundy podaje psu smaczka. Można wykorzystać
różnej wielkoci psy, co spowoduje różny sposób odwiedzenia ramion i
nacišgniecie mięni
2.powrót do pozycji wyjciowej (wydech)

CDN.
P.S. Bardzo prosze o wasze uwagi, pomysly ale z uwzgledniem jednostki
chorobowej.
Pozdrawiam
Majka

Majka

Cwiczenie VII
POZYCJA WYJCIOWA - pacjent siedzi na krzesle, plecy oparte o
krzesło, dłonie trzymajš za siedzenie krzesła, nogi oparte o podłoże
całymi stopami, stawy biodrowe, kolanowe i skokowe zgięte pod kštem
90.

1. opuszczanie tułowia w przod z dotknieęciem klatka piersiowa
do kolan, glowa zadarta do goóry - wdech pacjent kladzie smaczka psu
do miski
2. wysuniecie prostych ramion w przod, przy tulowiu opuszczonym
w przod zacheca psa do podejscia, moze psa zawolac
3. wycišganie naprzemienne prawej i lewej konczyny gornej w
przod-dalsze zachecenie psa do podejscia (pacjent czuje rozciaganie
barkow i tulowia; glowa caly czas uniesiona ku gorze), oddycha
regularnie: wdech nosem i wydech ustami.
4. Opuszczanie ramion w dol ze sklonem ciala i glowy, dlonie
swobodnie oparte o stopy (pacjent reguluje oddech, rozluznia sie,
czuje rozciaganie kregoslupa). pacjent czeka az pies zje smaczki
5. Powrot do pozycji wyjsciowej
UWAGA: Cwiczenie nalezy wykonac wolno w miare mozliwosci pacjenta. O
tych mozliwosciach decyduje fizjoterapeuta.

Cwiczenie VIII
POZYCJA WYJSCIOWA - pacjent siedzi na krzesle, ramiona przywiedzione,
zgiete w lokciach,stawy biodrowe, kolanowe i skokowe zgięte pod kštem
90, dlonie zacisniete w piesc - wdech
1. skłon tulowia w przod, prawym lokciem pacjent stara sie
dotknac lewego kolana, lewy lokiec wysuwa do tylu - wydech pies moze
stac po skosie tak aby pacjent byl zmuszony poklepac sie dlonia po
udzie i przywolac psa do lewej nogi.
2. powrot do pozycji wyjciowej - wdech
3. sklon tulowia w przod, lewym lokciem pacjent stara sie
dotknac prawego kolana, prawy lokiec wysuwamy do tylu - wydech j.w
4. powrot do pozycji wyjsciowej - wdech
UWAGA: Praca ramion jest podobna do tej podczas chodu.

Cwiczenie IX
POZYCJA WYJCIOWA - pacjent siedzi na krzesle, stopy oparte o
podloze, pozycja wyprostowana, konczyny gorne opuszczone w dol
przytrzymuja sie krzesla,stawy biodrowe, kolanowe i skokowe zgięte
pod kštem 90.
1. wyprost prawej konczyny dolnej w kolanie z utrzymaniem
zadartej stopy lub podanie psu za pomoca palcow u stopy zabawki
sznurkowej
10. powrot do pozycji wyjsciowej
11. wyprost lewej konczyny dolnej w kolanie z utrzymaniem
zadartej stopy j.w.
12. powrot do pozycji wyjsciowej
UWAGA: Cwoczenie to mozna wykonac rowniez w pozycji lezacej na
plecach gdzie pozycja wyjsciowa jest lezenie na plecach z nogami
zgietymi pod katem prostym. Rece leza swobodnie na materacu, dlonmi
do podloza.

Wszystkie powyzsze cwiczenia byly testowane na osobach w pelni
sprawnych w ramach "empatycznego" stosowania ich. Nie wszystkie
cwiczenia zostaly przez osoby zdrowe wykonane, dlatego tym bardziej
nie nalezy sie dziwic ze osoby z SM moga miec z nimi trudnosci.
Pozdrawiam
Majka